راهنمایی برای زگیل مقعد
Abe Stallonsزگیل های مقعد ، که در حرفه پزشکی به عنوان کاندیلوما شناخته می شوند ، رشد ناشی از عفونت توسط ویروس پاپیلوما انسان (HPV) هستند و معمولاً روی پوست اطراف مقعد (دهانه رکتال) ، در کانال مقعد یا در روده پایین یافت می شوند. زگیل های مقعد معمولاً اما به طور انحصاری از طریق مقاربت جنسی ، معمولاً رابطه جنسی مقعد منتقل نمی شوند ، که باعث می شود این مسئله در جامعه همجنسگرا شیوع یابد. این می تواند از یک تا شش ماه از زمان قرار گرفتن در معرض شیوع اولیه طول بکشد ، اما گاهی اوقات مشخص می شود که مدت زمان سالها طول می کشد.
قبل و بعد از شیوع ، ویروس در بدن باقی می ماند اما غیرفعال است. حتی اگر شیوع با موفقیت درمان شود و علائم آن به طور کامل از بین برود ، ویروس در بدن باقی می ماند و ممکن است در هر زمان باعث شیوع دیگری شود. مشکل اصلی برای درمان سریع و کارآمد زگیل های مقعد این است که معمولاً علائم قابل مشاهده ای وجود ندارد. ممکن است در منطقه مقعد رشد کوچکی وجود داشته باشد یا نباشد. برای افراد دیگر ، ممکن است رطوبت خارش ، سوزش ، خونریزی یا مرموز در منطقه وجود داشته باشد. معمولاً بیمار در یک منطقه نسبتاً حساس به بی نظمی ها نگران می شود و به سرعت تشخیص می دهد.
پزشکان واجد شرایط پزشکی معمولاً از دستگاهی به نام آنوسکوپ استفاده می کنند که ابزاری مختصر است که به راحتی در مقعد قرار می گیرد و به پزشک این امکان را می دهد تا آنچه را که فقط در دهانه رکتوم ، پشت عضلات رکتوم اتفاق می افتد ، دریابد. در صورت بروز هرگونه رشد در پوست کانال مقعد ، پزشک ممکن است نیاز به آزمایش اضافی داشته باشد تا علت دقیق این مشکل را مشخص کند. با این حال ، در بیشتر موارد ، یک پزشک واجد شرایط بسیاری از زگیل های مقعد را دیده است و می تواند بلافاصله به یک برنامه درمانی ادامه دهد.
بر اساس کمیت ، اندازه و مکان دقیق زگیل های مقعد ، انواع مختلفی از درمان ها در دسترس است.
زگیل های کوچک را می توان با پودوفیلین یا اسید بی کلراسیک که مستقیماً به زگیل هایی که باعث لایه برداری می شوند ، درمان کنند. این روند در مطب پزشک انجام می شود و فقط چند دقیقه طول می کشد.
هنگامی که شیوع جدی تر است ، احتیاط یکی دیگر از درمان های قدرتمند است. این منطقه بی حس شده و زگیل ها سوخته می شوند. و در آخر ، اگر زگیل ها شیوع بیشتری داشته باشند از آنچه که با احتیاط انجام می شود ، پزشک ممکن است تصمیم بگیرد که آنها را از نظر جراحی از بین ببرد.
در هر صورت ، درمان تقریباً همیشه مؤثر است و بهبودی بسیار ناراحت کننده تر از آن است که به نظر برسد.